DenizKr
Yeni Üye
- Katılım
- 31 Mar 2018
- Mesajlar
- 24
- Tepkime puanı
- 14
Merhaba arkadaşlar, sizlerle yavrularına zarar veren muhabbet kuşumu nasıl eğittiğimi paylaşmak istiyorum.
Öncelikle şunu söylemeliyim, biz dişi kuşu erkekten birkaç ay sonra (erkek bize tamamen alıştıktan sonra) aldık. Böylece dişinin de bize kolayca alışacağını düşündük; fakat pek öyle olmadı. 1.5 aylıkken aldığımız dişi ilginç hareketler sergiliyordu. Bunu anlatması biraz güç fakat yürümesi, uçması, kafes içerisindeki hareketleri diğer kuşlardan farklı gibiydi. Öyle ki o dönem kuşu ilk defa gören herkesle kuşun akli dengesinin yerinde olup olmamasıyla ilgili şaka yollu sohbetler ediyorduk
Bu garip ama tatlı kuş kendisine ilk görüşte aşık olan erkek kuşa da pek iyi davranmıyordu. Eve sonradan gelmesine rağmen kafesi ve oyun parklarını tamamıyla sahiplenmişti. Erkeğin kafes içindeki ve dışındaki oyuncaklarla oynamasına izin vermiyor; yem yemesini kısıtlıyordu. O dönem ingilizce sayfalarda bu davranışları gösteren muhabbet kuşları için patron anlamına gelen 'boss' dendiğini görmüştüm. Bu kuşlar kafeste bir tüneği, oyuncağı ya da yemliği sahiplenip diğer kuşların bunlara yaklaşmasını engellermiş. Bu açıklama benim dişime oldukça uyuyordu; demem o ki dişi kuşumun hamurunda dominantlık vardı
Kuşlarım büyüyüp yavrulama yaşına geldiklerinde kafese bir yuvalık taktım ve ilk yumurtalarımı aldım. Burada hiç beklemediğim bir şey oldu ve bu dominant kuş çok iyi bir anne oldu. Öyle ki tam 50 gün yuvalıktan yalnızca su içmek için çıktı. Baba kuş da o dönem anneyi çok iyi besledi. Her şey yolunda gidiyordu; ta ki ilk yavru 28 günlükken yuvadan atlayana kadar. Bu hareket her şeyi bir anda değiştirdi, dişi en küçüğü 25 günlük olan üç yavruya saldırmaya başladı. Dişi öyle saldırgandı ki yavrulardan bir tanesinin başında yara bile açtı. Artık yavrular annelerini görür görmez çığlık atmaya, kaçışmaya başlıyordu.
O dönem yavrular için alışveriş yaptığım, aynı zamanda kuş üreticisi olan petshopu arayarak durumu anlattım. Satıcı anne kuşun içgüdüsel olarak yeniden yumurtlamak istediğini, o nedenle yavruları öldürmeye çalıştığını, yavrularla anne babayı ayırmam gerektiğini söyledi.
Ben de kafesteki yuvalığı çıkardım ve 40x30x23 ebatlarında olan ikinci bir kafesi yavru kuşlarım için hazırladım. Bu küçük kafesin tabanını talaşla kapladım, bir çay tabağına kabuksuz muhabbet kuşu yemi ve aspur koyup kafesin tabanına yerleştirdim. Yine yavruların uzanabileceği bir alt tele su ve bir adet tünek taktım. Böylelikle kuşlar tünekte durmayı öğrenecekti. Yavruların önümüzdeki 2 hafta konaklayacağı kafes hazırdı.
Ayrıca bu süreçte sık sık yavruları ve baba kuşu dışarı çıkarıp önlerine normal kuş yemi koydum ve babanın yavrulara yem kırmayı öğretmesini sağladım. Bir iki hafta içerisinde kuşlar yem kırmayı ve tünekte durmayı, kafes dışında uçma alıştırmaları yaparak kısa mesafeler almayı öğrendi.
Tabi benim aklımda yavruları anne ve babayla büyütmek vardı bu nedenle kuşları ayırdıktan iki hafta sonra ilk kez tekrar aynı kafese koydum ve izlemeye başladım. Anne kuş yavruların tüneklere çıkmasına izin vermiyor, yavruları kafes tabanında bir köşede topluyor ve yine saldırgan hareketlerde bulunuyordu. Ben de anne ve baba kuşu küçük kafese alıp yavruları büyük kafeste bıraktım. Birkaç gün bu şekilde yavruların büyük kafesi tanımasına müsaade ettim.
Birkaç gün sonra babayı yavruların yanına koydum ve izledim. Baba kuş zaten yavrulara saldırmıyordu, haliyle her şey yolundaydı. Bu şekilde birkaç gün daha bekledim. Kafesler birbirlerini görecek şekilde karşılıklıydı ve yalnızca anne kuş diğerlerinden ayrıydı. (Bu birkaç günde anne ve babayı her gün birkaç saatliğine yan yana getirsem de anne kuş halinden pek memnun değildi.)
Birkaç gün sonra dişiyi diğerlerinin yanına koydum ve yine saldırgan hareketlerde bulunduğunu gördüm. Bundan sonraki yaklaşık 2-3 haftalık süreçte ara ara dişiyi diğerlerinin yanına koyarak davranışlarını gözlemledim. Yavrularına saldırdığında önce ‘şşşttt’ gibi uyarıcı bir ses çıkardım, tekrarladığında hemen küçük kafese geri koydum. 3. haftanın sonunda dişi yavrulara yaklaşmaktan imtina ediyordu. Yöntem işe yaramıştı.
5-6 aydır anne baba ve üç yavru (2’si erkek 1’i dişi) aynı kafeste sorunsuz bir şekilde yaşıyorlar. Anne kuş daha kendi halinde ve diğer kuşlarla pek alakası yok fakat en azından saldırganlığı da son buldu.
Umarım benzer problemler yaşayanlara yardımcı olabilmişimdir.
Yavrular erişkinlik dönemine geldiğinde bir problemle karşılaşırsam buraya yazacağım.
Öncelikle şunu söylemeliyim, biz dişi kuşu erkekten birkaç ay sonra (erkek bize tamamen alıştıktan sonra) aldık. Böylece dişinin de bize kolayca alışacağını düşündük; fakat pek öyle olmadı. 1.5 aylıkken aldığımız dişi ilginç hareketler sergiliyordu. Bunu anlatması biraz güç fakat yürümesi, uçması, kafes içerisindeki hareketleri diğer kuşlardan farklı gibiydi. Öyle ki o dönem kuşu ilk defa gören herkesle kuşun akli dengesinin yerinde olup olmamasıyla ilgili şaka yollu sohbetler ediyorduk
Bu garip ama tatlı kuş kendisine ilk görüşte aşık olan erkek kuşa da pek iyi davranmıyordu. Eve sonradan gelmesine rağmen kafesi ve oyun parklarını tamamıyla sahiplenmişti. Erkeğin kafes içindeki ve dışındaki oyuncaklarla oynamasına izin vermiyor; yem yemesini kısıtlıyordu. O dönem ingilizce sayfalarda bu davranışları gösteren muhabbet kuşları için patron anlamına gelen 'boss' dendiğini görmüştüm. Bu kuşlar kafeste bir tüneği, oyuncağı ya da yemliği sahiplenip diğer kuşların bunlara yaklaşmasını engellermiş. Bu açıklama benim dişime oldukça uyuyordu; demem o ki dişi kuşumun hamurunda dominantlık vardı Kuşlarım büyüyüp yavrulama yaşına geldiklerinde kafese bir yuvalık taktım ve ilk yumurtalarımı aldım. Burada hiç beklemediğim bir şey oldu ve bu dominant kuş çok iyi bir anne oldu. Öyle ki tam 50 gün yuvalıktan yalnızca su içmek için çıktı. Baba kuş da o dönem anneyi çok iyi besledi. Her şey yolunda gidiyordu; ta ki ilk yavru 28 günlükken yuvadan atlayana kadar. Bu hareket her şeyi bir anda değiştirdi, dişi en küçüğü 25 günlük olan üç yavruya saldırmaya başladı. Dişi öyle saldırgandı ki yavrulardan bir tanesinin başında yara bile açtı. Artık yavrular annelerini görür görmez çığlık atmaya, kaçışmaya başlıyordu.
O dönem yavrular için alışveriş yaptığım, aynı zamanda kuş üreticisi olan petshopu arayarak durumu anlattım. Satıcı anne kuşun içgüdüsel olarak yeniden yumurtlamak istediğini, o nedenle yavruları öldürmeye çalıştığını, yavrularla anne babayı ayırmam gerektiğini söyledi.
Ben de kafesteki yuvalığı çıkardım ve 40x30x23 ebatlarında olan ikinci bir kafesi yavru kuşlarım için hazırladım. Bu küçük kafesin tabanını talaşla kapladım, bir çay tabağına kabuksuz muhabbet kuşu yemi ve aspur koyup kafesin tabanına yerleştirdim. Yine yavruların uzanabileceği bir alt tele su ve bir adet tünek taktım. Böylelikle kuşlar tünekte durmayı öğrenecekti. Yavruların önümüzdeki 2 hafta konaklayacağı kafes hazırdı.
Ayrıca bu süreçte sık sık yavruları ve baba kuşu dışarı çıkarıp önlerine normal kuş yemi koydum ve babanın yavrulara yem kırmayı öğretmesini sağladım. Bir iki hafta içerisinde kuşlar yem kırmayı ve tünekte durmayı, kafes dışında uçma alıştırmaları yaparak kısa mesafeler almayı öğrendi.
Tabi benim aklımda yavruları anne ve babayla büyütmek vardı bu nedenle kuşları ayırdıktan iki hafta sonra ilk kez tekrar aynı kafese koydum ve izlemeye başladım. Anne kuş yavruların tüneklere çıkmasına izin vermiyor, yavruları kafes tabanında bir köşede topluyor ve yine saldırgan hareketlerde bulunuyordu. Ben de anne ve baba kuşu küçük kafese alıp yavruları büyük kafeste bıraktım. Birkaç gün bu şekilde yavruların büyük kafesi tanımasına müsaade ettim.
Birkaç gün sonra babayı yavruların yanına koydum ve izledim. Baba kuş zaten yavrulara saldırmıyordu, haliyle her şey yolundaydı. Bu şekilde birkaç gün daha bekledim. Kafesler birbirlerini görecek şekilde karşılıklıydı ve yalnızca anne kuş diğerlerinden ayrıydı. (Bu birkaç günde anne ve babayı her gün birkaç saatliğine yan yana getirsem de anne kuş halinden pek memnun değildi.)
Birkaç gün sonra dişiyi diğerlerinin yanına koydum ve yine saldırgan hareketlerde bulunduğunu gördüm. Bundan sonraki yaklaşık 2-3 haftalık süreçte ara ara dişiyi diğerlerinin yanına koyarak davranışlarını gözlemledim. Yavrularına saldırdığında önce ‘şşşttt’ gibi uyarıcı bir ses çıkardım, tekrarladığında hemen küçük kafese geri koydum. 3. haftanın sonunda dişi yavrulara yaklaşmaktan imtina ediyordu. Yöntem işe yaramıştı.
5-6 aydır anne baba ve üç yavru (2’si erkek 1’i dişi) aynı kafeste sorunsuz bir şekilde yaşıyorlar. Anne kuş daha kendi halinde ve diğer kuşlarla pek alakası yok fakat en azından saldırganlığı da son buldu.
Umarım benzer problemler yaşayanlara yardımcı olabilmişimdir.
Yavrular erişkinlik dönemine geldiğinde bir problemle karşılaşırsam buraya yazacağım.
