C
Can Günay
Guest
Merhaba değerli dostlar. Bu siteyi nasıl bu kadar geç fark ettiğimi gerçekten bilmiyorum ama şuan da bulduğum için o kadar mutluyum ki, tarifi yok yani. Şuanda beslediğim 35'e yakın muhabbet kuşu bulunmaktadır. 5 yıl evvel bir yavru kuş almıştım. Kuşçuya girdiğimde, ayrı bir kafes içerisinde onu görmüş ve ilk görüşte aşk derler ya hani; işte aynen onu yaşamıştım diyebilirdim. Sapsarı bir kuş, kıpkırmızı da gözlere sahipti. Muhteşem bir muhabbet kuşu derler ya hani, aynen o tabir; benim bitanecik sarışınım için geçerliydi...
2 hafta önce maalesef onu kaybettik. İlk 1.5 yıl mükemmel zaman geçirmiştik kendisiyle, evin ayrı bir ferdiydi diyebilirim hatta. Beraber yemek yiyor, şarkı söylüyor, dans ediyorduk
Beni nerede görse, anında omzuma uçar; yanağımın yanına kadar gelir, dudaklarımı yakalamaya çalışırdı öpmek için. Canım benim ya... Dişi kuş olduğu için, boş yumurtalar yapmaya başladı bir süre süre ve mecburen çiftleştirdik kendisini. O kadar asil bir kuş çıktı ki, 3.5 yılda kaç tane yumurta yaptığını sayamadım diyebilirim. Torunlarını dahi gördü, en azından onu düşünmek mutlu ediyor beni.
En son 2 hafta önce, poposundaki yumurtayı bir türlü çıkartamayıp bitkin düştü (onca müdahaleye rağmen başaramadık) ve kucağımda öldü diyebilirim. Bu şekilde neden giriş yaptım bilmiyorum, biraz anlatma ihtiyacı duydum kendimde sanırım. Aynı zamanda da şuan ki kuşu ona benzetiyorum. Ve o da ölecekmiş gibi duruyor maalesef...
Bana ciddi anlamda yardımcı olmanızı istiyorum değerli dostlar. Şuan fotoğraflarını atacağım şirin kuş, 4-5 haftalık diyebilirim. Tam olarak vaktini bilmiyorum, annem normalde hepsini tek tek yazar ama ilk defa unutkanlık yapmış maalesef. Geçen hafta bu güzel bebeği, ailesinden ayırmak zorunda kaldım çünkü sürekli onun ağlama ve çığlık seslerine geliyorduk. Annesi yemek yemeği bırakın, artık sürekli onu dövmeye başlamıştı. O kadar da güzel bir kuş ki, tek bir tepki ve karşılık bile vermiyordu tabi annesine; veremezdi de zaten.
O annenin yaptığı 5-6 yumurtadan sadece 2 tanesi tuttu ve yuvadan hiç çıkmayan diğer kuş; geçen hafta ne yazık ki öldü. Pek de duygusal durumum yoktu onunla ama bu gerçekten çok farklı. Her gün kucağımızda uyuyor, aşırı tatlı ve sakin. Geçen gün annemle onu beraber uyurken buldum. İnanın ki öldü sandım, o derece rahattı yani. Saçını çekiyordum ama yine tepki vermiyordu, en sonunda zorla kaldırdım da öyle gözlerini açıp bana baktı
Neyse asıl konuya geleyim ve yardımlarınızı o şekilde alayım değerli dostlar. Annesi sürekli odaya girmemle yuvaya kaçıyordu, tabi ben anlıyordum o anda bizimkini dövdüğünü. Neden dövüyordu bilmiyorum ama son 2 kavga da bizim bebeğin burun yani gaga kısmı bayağı bir zedelenince; daha fazla dayanamayıp, diğer kafese aldık onu. Diğer kafes dediğim, hep yaşıtlarının olduğu ya da 2-3 hafta daha büyüklerinin) bölümüne yani. 5-6 kişi olmuşlardı orada ve bir türlü yemek yiyemediğini fark ettim. Ona özel yere bile yemek kapı koydum ama yemeklerle sürekli oynuyor gibiydi, hiç anlayamadım. Sürekli her yerde uyuyor, yemek kabının içinde uyuyor falan; en son diğer yaşıtlarının kendisine yemek yedirdiğini gördüm. Resmen anne-babası gibi, ona yemek yedirmeye çalışıyorlardı. Ama özellikle bugün, ciddi anlamda kötüleştiğini fark ettim. Artık sol ayağı doğru düzgün tutmuyor bile, ciddi anlamda güç kaybettiğini belirtebilirim. Kanatlarıyla kendini yönlendiriyor, sürekli elime gelip uyumak istiyor. Kesinlikle ölmesini istemiyoruz, ne gerekiyorsa da yapabilirim diyebilirim. Lütfen bu konuda bana fikirler verin arkadaşlar; hemen aşağıda az önce çektiğim fotoğraflarını ekleyeceğim. Az biraz fikir sahibi olabilirsiniz o şekilde.
Bu arada bugün sürekli hapşırmaya da başladı, az önce yine kucağımdaydı ve yüzüme sırf ıslaklık geldi kendisinden. Bir ayağı da tutmuyor gibi ama her zaman ki tipinde diyebilirim. Ayrıca evde 7-8 kafes olduğunu ve her kuşun annem için çocukları kadar değerli olduğunu belirtebilirim. Her gün yemekleri ve su kapları değişiyor, 2 günde bir de sularına vitamin dökülüp; kafesleri dezenfekte ediliyor. Annem fazlasıyla da titizdir yani. Kuşlara da gözüyle bakıyor gerçekten, satmayı geçin; en yakınlarına bile vermeye çekiniyor.
Neyse daha fazla uzatmadan, bana yardımcı olabilecek arkadaşlara gerçekten şimdiden teşekkürlerimi sunarım...
2 hafta önce maalesef onu kaybettik. İlk 1.5 yıl mükemmel zaman geçirmiştik kendisiyle, evin ayrı bir ferdiydi diyebilirim hatta. Beraber yemek yiyor, şarkı söylüyor, dans ediyorduk
Beni nerede görse, anında omzuma uçar; yanağımın yanına kadar gelir, dudaklarımı yakalamaya çalışırdı öpmek için. Canım benim ya... Dişi kuş olduğu için, boş yumurtalar yapmaya başladı bir süre süre ve mecburen çiftleştirdik kendisini. O kadar asil bir kuş çıktı ki, 3.5 yılda kaç tane yumurta yaptığını sayamadım diyebilirim. Torunlarını dahi gördü, en azından onu düşünmek mutlu ediyor beni.En son 2 hafta önce, poposundaki yumurtayı bir türlü çıkartamayıp bitkin düştü (onca müdahaleye rağmen başaramadık) ve kucağımda öldü diyebilirim. Bu şekilde neden giriş yaptım bilmiyorum, biraz anlatma ihtiyacı duydum kendimde sanırım. Aynı zamanda da şuan ki kuşu ona benzetiyorum. Ve o da ölecekmiş gibi duruyor maalesef...
Bana ciddi anlamda yardımcı olmanızı istiyorum değerli dostlar. Şuan fotoğraflarını atacağım şirin kuş, 4-5 haftalık diyebilirim. Tam olarak vaktini bilmiyorum, annem normalde hepsini tek tek yazar ama ilk defa unutkanlık yapmış maalesef. Geçen hafta bu güzel bebeği, ailesinden ayırmak zorunda kaldım çünkü sürekli onun ağlama ve çığlık seslerine geliyorduk. Annesi yemek yemeği bırakın, artık sürekli onu dövmeye başlamıştı. O kadar da güzel bir kuş ki, tek bir tepki ve karşılık bile vermiyordu tabi annesine; veremezdi de zaten.
O annenin yaptığı 5-6 yumurtadan sadece 2 tanesi tuttu ve yuvadan hiç çıkmayan diğer kuş; geçen hafta ne yazık ki öldü. Pek de duygusal durumum yoktu onunla ama bu gerçekten çok farklı. Her gün kucağımızda uyuyor, aşırı tatlı ve sakin. Geçen gün annemle onu beraber uyurken buldum. İnanın ki öldü sandım, o derece rahattı yani. Saçını çekiyordum ama yine tepki vermiyordu, en sonunda zorla kaldırdım da öyle gözlerini açıp bana baktı
Neyse asıl konuya geleyim ve yardımlarınızı o şekilde alayım değerli dostlar. Annesi sürekli odaya girmemle yuvaya kaçıyordu, tabi ben anlıyordum o anda bizimkini dövdüğünü. Neden dövüyordu bilmiyorum ama son 2 kavga da bizim bebeğin burun yani gaga kısmı bayağı bir zedelenince; daha fazla dayanamayıp, diğer kafese aldık onu. Diğer kafes dediğim, hep yaşıtlarının olduğu ya da 2-3 hafta daha büyüklerinin) bölümüne yani. 5-6 kişi olmuşlardı orada ve bir türlü yemek yiyemediğini fark ettim. Ona özel yere bile yemek kapı koydum ama yemeklerle sürekli oynuyor gibiydi, hiç anlayamadım. Sürekli her yerde uyuyor, yemek kabının içinde uyuyor falan; en son diğer yaşıtlarının kendisine yemek yedirdiğini gördüm. Resmen anne-babası gibi, ona yemek yedirmeye çalışıyorlardı. Ama özellikle bugün, ciddi anlamda kötüleştiğini fark ettim. Artık sol ayağı doğru düzgün tutmuyor bile, ciddi anlamda güç kaybettiğini belirtebilirim. Kanatlarıyla kendini yönlendiriyor, sürekli elime gelip uyumak istiyor. Kesinlikle ölmesini istemiyoruz, ne gerekiyorsa da yapabilirim diyebilirim. Lütfen bu konuda bana fikirler verin arkadaşlar; hemen aşağıda az önce çektiğim fotoğraflarını ekleyeceğim. Az biraz fikir sahibi olabilirsiniz o şekilde.
Bu arada bugün sürekli hapşırmaya da başladı, az önce yine kucağımdaydı ve yüzüme sırf ıslaklık geldi kendisinden. Bir ayağı da tutmuyor gibi ama her zaman ki tipinde diyebilirim. Ayrıca evde 7-8 kafes olduğunu ve her kuşun annem için çocukları kadar değerli olduğunu belirtebilirim. Her gün yemekleri ve su kapları değişiyor, 2 günde bir de sularına vitamin dökülüp; kafesleri dezenfekte ediliyor. Annem fazlasıyla da titizdir yani. Kuşlara da gözüyle bakıyor gerçekten, satmayı geçin; en yakınlarına bile vermeye çekiniyor.
Neyse daha fazla uzatmadan, bana yardımcı olabilecek arkadaşlara gerçekten şimdiden teşekkürlerimi sunarım...
