Belinay Aksoy
Meraklı Üye
- Katılım
- 30 Ocak 2013
- Mesajlar
- 165
- Tepkime puanı
- 0
Kendimi bildim bileli evimizde muhabbet kuşu vardır. Hep maviydi bugüne kadar aldıklarımız. İlki 11 ikincisi de 6 sene evimizin efendisi oldu. Çok mu bilinçli baktık hayır ama severek baktık. 2012 Mart ayında ise ilk defa çift aldık ne yazık ki uzun ömürlü olmadı erkek kuş 9 aylıkken öldü. Yeşil dişimiz vardı biraz huysuzdur ama. Onu mutlu edelim derken evdeki kuş sayısı yavaştan artmaya başladı. Önce 3 çift oldu sonra 6. Hadi görelim dedik bu seferde. Allah gönlümüze göre verdi çiftlerimiz hiç boş çıkarmadı. Hatta huysuz kızımız bile yanına aldığımız pakistanli gri gence aşık oldu yavruları. Bugün o pakistanlı yakışıklı genç Duman ile güzeller içinde en güzeli ilk yavrularımızdan Köpük peşpeşe öldü. Duman yaklaşık 2 aydır hastaydı. Önce bacağı tutmaz oldu sonra da bacağını yedi yavaştan da kurudu. Veterinerin en dediğini ne siz sorun ne de ben söyleyeyim. Ama içimi en çok yakan köpüğün ölümü oldu. Onca kalabalığın içinde konuşurdu. Bildiğiniz 20 kelime söylerdi ve ayrı kafesi yoktu. Her sabah günaydınla başlar hoş geldib canımla bitirirdik günü. Sadece beş dakika içinde önce felç oldu sonra da öldü. Hiçbir şey yoktu. Ne ishal ne de başka birşey. İçim yanıyor. Bugüne kadar düşünmediğim bir şeyi yapıp sahiplendirme fikriyle boğuşuyorum. İçim yanıyor.