E
escada35
Guest
Merhaba arkadaşlar foruma yeni üye oldum, birkaç sene önce bir mavişimiz vardı canımız, bitanemizdi ona çok iyi baktık ne yediysek yedirdik bi an onu ihmal etmedik. ama her canlının olduğu gibi onunda gitme zamanı gelmiş çatmıştı, kendimizi uzun bir süre alıstıramadık buna. Buda kardeşimin maviş için yazmış oldugu bir yazı. Sizlerle paylaşmak istedim...
Bizim 11 senelik mavişimiz, kardeşimiz 2 gün önce öldü hiç bi şey yapamadık, onu ancak bu kadar yaşatabildik, ona iyi baktık çok mutlu geçirdi bizimle olan günlerini içimiz çok rahat melek oldun sen bitanemm melek..
Mavişim benim bitanem çok özledim seni.. Sen melek olalı sadece 1 gün oldu alışmaya çalışıyorum, alışmaya çalışıyoruz sensizliğe ama olmuyor.. Kafesin boş şimdi suluğun yemliğin hala duruyor. Kafesinin içinden aldım salıncağını elletmedim kimseye bi’tanem onun üzerinden hiç inmezdin ya hani artık ben de o senden fotoğraflarından videolarından hariç kalan tek şeyin salıncağın..
Büyük bir boşluk var şimdi içimde maviş yerin hiç dolmayacak sen de çok iyi biliyorsun . Anılarımız gözümün önünden gitmiyor maviş sabahları gözlerini bana dikip sessizce uyanmamı beklemeni, ne zaman gözümü açsam göz göze gelince panikleyip sevinçle heyecanlanmanı, dudaklarımın arasından peynir yerken bitirince sıcak gaganla nefesini soluya soluya dudaklarımdan kırıntıları toplayışını, yanağımda oturup uyuyuşunu yemek yerken kafesinden bağırıp kapını bize açtırmanı hemen sofraya gelip o gün ne yemek varsa bizimle beraber yiyişini, babam eve yaklaşınca ötmeye başlamanı, ablamın omzundan inmeyişini bütün evi ablamla gezişini, gaganı dudağıma dayıyarak uyumanı, sabahın köründe konuşarak beni uyandırmanı, elimi havaya kaldırdığım an gelip elime konmanı,ben Zonguldaktayken anneme kamerayı açtırıp bizi buluşturmasını senin benim sesimi duyunca çığlık çığlığa ötmeni, sevdiğimi anlamanı, sevdiğini anlatmanı özledim. çok özledim maviş..
Senin yavaş yavaş ölümünü izlemek ama hiçbir şey yapamamak çok koydu bana zaten son 1 hafta hiç yem yemedin ağzımla besledim seni her gün pirinç lapası yaptım sana cevizleri çiğneyip verdim sana çiğnemekle yorulma diye su bile içmiyordun bitanem ne yapalım seni bu kadar yaşatabildik 11 yılımız beraber geçti beraber büyüdük seninle şimdi ayrılmak hiç olmadı maviş..
Kolay mı 11 senemiz beraber geçti seninle beraber büyüdük ötesi var mı ilk okuldan mezun oluşumu liseye girişimi mezuniyetimi üniversiteyi kazanamadığımda nasıl ağladığımı sonra eklerle yerleşince nasıl sevindiğimi en iyi sen biliyosun maviş sen hep benim yanımdaydın demi bitanem ama artık yoksun melek oldun sen ağlıyorum diye üzülme sakın acı çekiyordun biliyorum kurtulduğun için seviniyorum ben.Şimdi rahat rahat uçuyorsundur sen gökyüzünden beni tek rahatlatan bu aşkım..
Ben uyumaya çalışıyorum maviş rüyamda belki seni görürüm diye ama olmuyo çırpınışın seni son kez elime alışım tamam oğlum geçti deyip elimle başını okşayışım ve bana son kez gidiyorum ben der gibi bakışını unutamıyorum gözümün önünden gitmiyor o boynunu büküp başını avucuma bırakman elimde kaldın maviş hiçbir şey yapamadım ben.. o minik gagana son bir öpücük kondurabildim. bu kadarına yetti gücüm son kez okşadım seni ..
Mezarını kendi ellerimle kazdım maviş iyice sardım seni bembeyaz bi beze son kez öptüm ve o toprağa koydum seni üstünü örttüm hiç kolay olmadı bitanem inan ki hiç kolay olmadı.. Şimdi gözyaşlarım tükenene kadar ağlıyorum eğer uyuyabilirsem rüyamda seni görücem maviş hemen öpücem seni o küçük gagandan,ben şarkı söylicem sen dans ediceksin tamam mı? Ben yatmaya gidiyorum maviş seni de bekliyorum hadi rüyama gel maviş ben çok özledim seni..
Eylem Sgnc- 12.06.2012
Moderatör tarafında düzenlendi:
