sametyildiz
Meraklı Üye
- Katılım
- 29 Ara 2018
- Mesajlar
- 149
- Tepkime puanı
- 31
Merhabalar,
2019 Temmuz ayında forumdan bir abimizden aldığım 1 yaşlarında ki dişi muhabbet 1 senedir bende. Aldığımda hiç uçamıyor ve çok ürkek davranıyordu. ilk bir kaç haftadan sonra aynı yaşlarda ki erkeğile aynı kafese koydum, kafeste oldukça geniş annemin tabiri ile salon salomanje . Hiç problem yaşamadık kavga gürültü neredeyse olmadı. Her gün en az 2 saat salarım erkeği çok nadir olsada dişide cesaret ettikçe çıkar. hiç uçamıyor iken şimdi salonu turlayabilir oldu korkudan olduğunu düşünsemde . İlk günden beri çok çekiniyordu benden yada herhangi bir insandan. Ortam değişikliğine verdim. Ama bir senedir hiç bir değişiklik olmadı. Nadir kafesinden çıkar erkeğe uyup. Onda da biz yanaşınca panikle kafesine uçar yada perdeye. Erkekte ona nazaran o kadar cana yakın ki kim olursa olsun biraz alışınca hemen orasına burasına konar insanın. Dişinin bu ürkekliğine anlam veremiyorum. Hani elimden geldiği şekilde iyi bakmaya çalışıyorum ilgisiz bir hobici değilim. Her gün yemliği temizler su koyar sebze darı vs veririm. Haftada bir mama yapar bir hafta 10 günde bir kafesi temizlerim. Ama ben her yanaştığımda benden en uzağa kaçıyor kafeste. Hani çiftleştirmeyi geçtim kendinden bile korkuyo bence şaşkın, bari azda olsa şu ürkekliğini yenebilsek .Bir kere bile kızıştığını görmedim erkekse yanıyor adeta kusmadığı kur yapmadığı bir şey kalmadı sanırım evde . Bilmiyorum belki benim hatamdır ilk zamanlar sabredip alıştırmak için daha çok çaba gösterseydim. Fikir önerileriniz açığım.
2019 Temmuz ayında forumdan bir abimizden aldığım 1 yaşlarında ki dişi muhabbet 1 senedir bende. Aldığımda hiç uçamıyor ve çok ürkek davranıyordu. ilk bir kaç haftadan sonra aynı yaşlarda ki erkeğile aynı kafese koydum, kafeste oldukça geniş annemin tabiri ile salon salomanje . Hiç problem yaşamadık kavga gürültü neredeyse olmadı. Her gün en az 2 saat salarım erkeği çok nadir olsada dişide cesaret ettikçe çıkar. hiç uçamıyor iken şimdi salonu turlayabilir oldu korkudan olduğunu düşünsemde . İlk günden beri çok çekiniyordu benden yada herhangi bir insandan. Ortam değişikliğine verdim. Ama bir senedir hiç bir değişiklik olmadı. Nadir kafesinden çıkar erkeğe uyup. Onda da biz yanaşınca panikle kafesine uçar yada perdeye. Erkekte ona nazaran o kadar cana yakın ki kim olursa olsun biraz alışınca hemen orasına burasına konar insanın. Dişinin bu ürkekliğine anlam veremiyorum. Hani elimden geldiği şekilde iyi bakmaya çalışıyorum ilgisiz bir hobici değilim. Her gün yemliği temizler su koyar sebze darı vs veririm. Haftada bir mama yapar bir hafta 10 günde bir kafesi temizlerim. Ama ben her yanaştığımda benden en uzağa kaçıyor kafeste. Hani çiftleştirmeyi geçtim kendinden bile korkuyo bence şaşkın, bari azda olsa şu ürkekliğini yenebilsek .Bir kere bile kızıştığını görmedim erkekse yanıyor adeta kusmadığı kur yapmadığı bir şey kalmadı sanırım evde . Bilmiyorum belki benim hatamdır ilk zamanlar sabredip alıştırmak için daha çok çaba gösterseydim. Fikir önerileriniz açığım.