T
Tevfik AKTUNÇ
Guest
21 Haziran günü Kayseri doğum evinde dünya’ya gelmiş bir insanım diyebilirim. Benim doğduğum gün BabAnnem sağolsun bütün mahalleyi sevindirmiş torunum oldu diye gerçi sevinecek ne varsa bende anlamadım alt tarafı bir çocuk dünya’ya gelmiş bu tür konular tartışmaya açık konulardır da ben üzerini kapatıyorum. Kendi çabalarımla 8 aylıkken yürümeye başlamışım, 4 yaşında konuşmayı öğrenmişim ve 5 yaşında okuma-yazmayı öğrenmişim, geliyorum ilkokul yıllarıma 8 yaşında ilkokul 1.sınıfa başladım arkadaş babamı sadece beni okula yazdırdığı zaman gördüm daha sonra hiç birisi uğramadılar okula tabii biliyorlar çocuklarının zeki olduğunu gözleri arkada kalmıyor. Bizim zamanımızda eğitim sistemi çok fenaydı, fenaydı derken eğitime dayak ile başlıyordu öğretmenler, beni okuldan soğutan öğretmenlerdi psikopat bir öğretmenimiz vardı ismini klavyemde yazmak istemiyorum! O kadın beni okuldan soğuttu psikolojimi bozdu Allah’ın manyağı, her neyse ilkokulu öyle böyle bitirdik geldik ortaokula orada da “tik” diye tabir ettikleri bir öğretmenle karşılaştım onunda kafasında çözülemeyen problemler varmış, böyle kalın cetveller olur up uzun onlarla dalardı hepimize bir söz vardır “Ben zeki doğmuşum, beni eğitim mahvetti” diye belki bilirsiniz? Beni eğitim değil ama öğretmenler mahvetti, neyse ortaokulu da öyle gırgır şamata, pat-küt falan öyle bitirdim. Annem dedi ki çocuğu meslek lisesine yazdıralım, babam dedi hanım bak düz liselerin puanı yakın şuraya yazdıralım (Şura; 75.Yıl Cumlis) arkadaş sırf okul yakın diye 75′e yazdırdılar beni geleceğim problem değil de o 9. sınıf ilk görüş ilk bakış hayatımının sönüşü bitişi herşey orada başladığına inanmıştım. Hani insanın çok sevdiği bir şey yanında olur? Ona dokunmak ister, kendisini hissettirmek ister ya? Ama bir yandan da yasaklar varmış gibi uzak durur. Bu yasaklar sanırım utanmalar ve çekinmelerdi! Bu kısmı fazla uzatmicam hemen geçiyorum, 9. sınıf bittikten daha sonra ben diyorum, 64 gün devamsızlık bir sürü zayıf kesin sınıfta kaldım. Ama mahalleden bir arkadaş koşarak geldi bana müjdeli haberi verdi. Dedi; “L*n af çıktı sende geçtin haa!” ben orada bir küfür etmiştim. Ama sevinçten tabii, bu arada ben mahalle yıllarıma hiç girmedim değil mi? Benim çok sevdiğim kardeşlerim var. Sanırım herkesten, herşeyden çok sevdiğim ve kimseye değişmeyeceğim kardeşlerim. Onların bende yeri bambaşka buradan da sesleniyorum seviliyorsunuz l*n! Yanlışlıkla geçtim mi 10. sınıfa, sınıfı görme ama diğer sınıflarda erkekten çok kız var. Bizim sınıf ise full erkek ve tek bir sınıfta 80 küsür kişi görünüyor, herkesi dağıttılar bizide şu sınıfa atın hocam dedik sanki hocaya küfür ettik. Bu öğretmenlerle ben neden geçinemiyorum anlamış değilim. 10. sınıf öyle gırgır şamata falan geçti ne yalan söyleyim hiç çalışmıyorduk bunu övünerek mi anlatıyorum? Elbette Hayır! 11. sınıfa geçiyorum evet her şeyin b*ka sardığı bir yıl, Dedemi, Kuzenimi, Atakan’ı, Ahmet’i hepsini o yılda kaybettim. Kaybettiğim bir çok şey daha vardı ama gerek olduğunu düşünmüyorum artık, 75.Yıl Cumhuriyet Lisesini bitirdikten daha sonra bir yıl kadar dershane maceram oldu. Bir de buraya bakalım dedik, dershane bize baktı! Bu arada yoruldum ha yazarken, neyse dershaneden sonra bir kaç ticari iş yaptıktan sonra tecili bozdurup doğru asker’e gitmek istedim. Sırf bunaldığımdan dolayı böyle bir şey yaptım, ben sanıyordum denizci yaparım kafama göre takılırım falan filan bana bir geldi 59.Topçu Eğitim Tugayı/Erzincan usta birliğim neresi gelse beğenirsiniz? Yayladere/Bingöl tamam eyvallah her yer bize Vatan toprağı ama gelen yazılı emirlerde -30 derecede askerlerin nöbetinin 15 dk. tutması gerekiyor diye, bizler ise 1 saat tutuyorduk bu da adalet değildi ama her neyse geçti bitti gitti. Orada da güzel sağlam arkadaşlıklar edindim, gerçekten çok temiz insanlar var. Askerden geldikten sonra misafirliğe gittiğimde kapılarını açan insanlar vardı ve şu anda gitsem çoğunun evine kapılarını açacaklarına eminim sağolsunlar varolsunlar. Askerden geldim, biraz dinleneyim dedim. Galiba fazla dinlendim, bir kaç işe başvuru yaptım ve anında nasıl oluyorsa kabul edildim. Bizim memlekette işler şu şekilde yürür; Zengin p*çtir, fakir hiçtir. Bu sözü de tuttum ha Copyright yapacağınız zaman adım yazsın. Bizim memleket, güzel memleket mi? İnan hiç diyesim yok bu kadar işçiyi sömüren, bu kadar işçinin üzerinden geçinen, müşterisini yağmalayan bir toplum göremezsiniz. Hepsi demek istemiyorum ama %80′i bir b*ka yaramaz diyebilirim, itirazı olan var ise yüzüne de söyleyebilirim sıkıntı yok! Her neyse bir kaç işten ayrıldıktan sonra, sanırım kafama yatan bir iş bulduğuma inanıyorum. Umarım hep böylede devam eder gider, bu arada benim sevgilim var.
Gerçekten çok hoş bir tanıtım yazısı olmuş 
