Herkese Merhaba,
Sizlere, yaklaşık 1.5 yıldır içimde kanayan bir yara olan, vicdan azabından uyuyamadığım bir konuyu anlatmak ve bölgeyi tanıyanlardan bir umut ışığı istemek için yazıyorum. Amacım kimseyi suçlamak veya bir canlıyı zorla geri almak değil. Sadece belirsizliğin verdiği o ağır yükten kurtulmak istiyorum.
Olayın Başlangıcı ve Ayrılık Süreci (Temmuz 2024)
24 Temmuz 2024 tarihinde, İstanbul Ataşehir Örnek Mahallesi'nde bulunan Petilya Pet Shop'a, 2 adet erkek, mavi renkli muhabbet kuşumu bırakmak zorunda kaldım.
O dönem yazlıktan dönmüştük ve yanımızda yazlıktaki balkondan eve giren başka bir kuş daha vardı artık. Evdeki 2 mavi kuşum oldukça halsizdi, hasta gibi duruyorlardı ve uçma yetilerini kaybetmişlerdi (kanat sorunları vardı, uçmaya çalıştıklarında düşüyorlardı). Mavi kuşların sağlık durumu, 3 kuşa birden bakamama korkusu, mavi kuşların benden korkmaları ve mutlu olmamaları beni o anlık bir gafletle onları pet shopa vermeye itti.
Pet shop sahibine "Bunlardan para istemiyorum, yeter ki iyi bakılsınlar, hasta görünüyorlar" dedim. O da kabul etti ve onları büyük salma kafese koydu. Ayrılırken bana attıkları o son hüzünlü bakışı hayatım boyunca unutmayacağım. O an, onlar için en iyisinin bu olduğunu sanmıştım ama ne kadar yanıldığımı sonradan anladım.
Arayış Serüvenim ve Pet Shop'un Tutumu
Kuşları bıraktıktan sonra içim hiç rahat etmedi.
2 Hafta Sonra: Cuma namazı çıkışı "Gidip bir göreyim" dedim. Dükkanda başka bir çalışan vardı ve bana ters davranarak kuşların orada olmadığını söyledi. Büyük kafese baktığımda kuşlarım yoktu. Şok oldum. Hasta ve uçamayan kuşlar 2 haftada nereye gidebilirdi?
Ocak 2025: Aylar sonra dayanamayıp dükkanı aradım. Hatırlamadıklarını söylediler.
Mart 2025 (Kritik Dönüm Noktası): Dükkana bizzat gittim, mama alma bahanesiyle tekrar sordum. Dükkan sahibi bana; "Valla hatırlamıyorum, satılmış olabilir, ölmüş olabilir... Ama buraya arada gelen yaşlı bir kadın var, böyle hasta kuşları alıp götürüyor, iyileştiriyor. Belki o almıştır." dedi.
Eylül 2025: Tekrar gittim. Dükkan yan tarafa taşınmıştı. O yaşlı kadının numarasını veya kim olduğunu sordum ama "2 senedir gelmiyor, numarası yok, biraz değişik bir kadındı" diyerek beni yine eli boş gönderdiler.
Sizden Ricam: O "Yaşlı Teyze" Kim Olabilir?
Ataşehir Örnek Mahallesi civarında oturan, Petilya Pet Shop çevresini bilen dostlar;
Bölgede bilinen, pet shoplardan hasta veya bakımsız kuşları alıp evinde bakan, iyileştiren yaşlı bir teyze/kadın tanıyor musunuz?
Eğer kuşlarım o teyzedeyse, emin ellerde olduklarını bilmek bana yetecek. Onları geri alıp düzenlerini bozmak gibi bir niyetim asla yok. Sadece "Evet, o iki mavi uçamayan kuş o teyzede, yaşıyorlar" cümlesini duymaya ihtiyacım var.
Kuşların Fotoğrafı: https://r.resimlink.com/Yoaw3A.jpg
Kuşların Eşgali:
* Tarih: 24 Temmuz 2024 (Teslim tarihi)
* Tür: 2 adet Erkek Muhabbet Kuşu
* Renk: İkisi de Mavi. Biri açık mavi diğeri koyu mavi.
* Belirleyici Özellik: O dönem uçamıyorlardı, kanat tüyleri eksik/kesik gibiydi ve halsizlerdi. Ve insanlardan korkuyorlardı.
Bu konuda en ufak bir duyumu olan, "Benim komşum böyle biri" diyen varsa lütfen yazsın. Allah rızası için yardımlarınızı bekliyorum.
Sizlere, yaklaşık 1.5 yıldır içimde kanayan bir yara olan, vicdan azabından uyuyamadığım bir konuyu anlatmak ve bölgeyi tanıyanlardan bir umut ışığı istemek için yazıyorum. Amacım kimseyi suçlamak veya bir canlıyı zorla geri almak değil. Sadece belirsizliğin verdiği o ağır yükten kurtulmak istiyorum.
Olayın Başlangıcı ve Ayrılık Süreci (Temmuz 2024)
24 Temmuz 2024 tarihinde, İstanbul Ataşehir Örnek Mahallesi'nde bulunan Petilya Pet Shop'a, 2 adet erkek, mavi renkli muhabbet kuşumu bırakmak zorunda kaldım.
O dönem yazlıktan dönmüştük ve yanımızda yazlıktaki balkondan eve giren başka bir kuş daha vardı artık. Evdeki 2 mavi kuşum oldukça halsizdi, hasta gibi duruyorlardı ve uçma yetilerini kaybetmişlerdi (kanat sorunları vardı, uçmaya çalıştıklarında düşüyorlardı). Mavi kuşların sağlık durumu, 3 kuşa birden bakamama korkusu, mavi kuşların benden korkmaları ve mutlu olmamaları beni o anlık bir gafletle onları pet shopa vermeye itti.
Pet shop sahibine "Bunlardan para istemiyorum, yeter ki iyi bakılsınlar, hasta görünüyorlar" dedim. O da kabul etti ve onları büyük salma kafese koydu. Ayrılırken bana attıkları o son hüzünlü bakışı hayatım boyunca unutmayacağım. O an, onlar için en iyisinin bu olduğunu sanmıştım ama ne kadar yanıldığımı sonradan anladım.
Arayış Serüvenim ve Pet Shop'un Tutumu
Kuşları bıraktıktan sonra içim hiç rahat etmedi.
2 Hafta Sonra: Cuma namazı çıkışı "Gidip bir göreyim" dedim. Dükkanda başka bir çalışan vardı ve bana ters davranarak kuşların orada olmadığını söyledi. Büyük kafese baktığımda kuşlarım yoktu. Şok oldum. Hasta ve uçamayan kuşlar 2 haftada nereye gidebilirdi?
Ocak 2025: Aylar sonra dayanamayıp dükkanı aradım. Hatırlamadıklarını söylediler.
Mart 2025 (Kritik Dönüm Noktası): Dükkana bizzat gittim, mama alma bahanesiyle tekrar sordum. Dükkan sahibi bana; "Valla hatırlamıyorum, satılmış olabilir, ölmüş olabilir... Ama buraya arada gelen yaşlı bir kadın var, böyle hasta kuşları alıp götürüyor, iyileştiriyor. Belki o almıştır." dedi.
Eylül 2025: Tekrar gittim. Dükkan yan tarafa taşınmıştı. O yaşlı kadının numarasını veya kim olduğunu sordum ama "2 senedir gelmiyor, numarası yok, biraz değişik bir kadındı" diyerek beni yine eli boş gönderdiler.
Sizden Ricam: O "Yaşlı Teyze" Kim Olabilir?
Ataşehir Örnek Mahallesi civarında oturan, Petilya Pet Shop çevresini bilen dostlar;
Bölgede bilinen, pet shoplardan hasta veya bakımsız kuşları alıp evinde bakan, iyileştiren yaşlı bir teyze/kadın tanıyor musunuz?
Eğer kuşlarım o teyzedeyse, emin ellerde olduklarını bilmek bana yetecek. Onları geri alıp düzenlerini bozmak gibi bir niyetim asla yok. Sadece "Evet, o iki mavi uçamayan kuş o teyzede, yaşıyorlar" cümlesini duymaya ihtiyacım var.
Kuşların Fotoğrafı: https://r.resimlink.com/Yoaw3A.jpg
Kuşların Eşgali:
* Tarih: 24 Temmuz 2024 (Teslim tarihi)
* Tür: 2 adet Erkek Muhabbet Kuşu
* Renk: İkisi de Mavi. Biri açık mavi diğeri koyu mavi.
* Belirleyici Özellik: O dönem uçamıyorlardı, kanat tüyleri eksik/kesik gibiydi ve halsizlerdi. Ve insanlardan korkuyorlardı.
Bu konuda en ufak bir duyumu olan, "Benim komşum böyle biri" diyen varsa lütfen yazsın. Allah rızası için yardımlarınızı bekliyorum.