D
Denizci
Guest
merhaba arkadaşlar. ben de yaklaşık bir buçuk iki aylık erkek bir muhabbet kuşu var. 4 gün önce falan almıştım. burada ki arkadaşların da önerilerinden yola çıkarak her gün kafesin yanında sessizce bir süre konuşup sonra elimi kafesin içine sokup öyle bekletiyordum kuşu ellemeden ve salmamıştım hala. arada müzikler dinletiyordum keyfi yerindeydi ve baya bir ötüyordu. bugün de gene aynı uygulamayı yaparken mubişim çok hareketlendi tüneğinde hızlıca sağa sola gitmeye başladı kafası eğik bir şekilde bir yandan da ötüyordu. ben sürekli cicikuş falan diye konuşuyordum sonra inanamadım pırr diye kafesin kapısndan elimle kafes arasında ki boşluktan yararlanarak uçtu gitti. aklım çıktı çünkü evde bütün pencereler açık ocakta içi soğukta olsa yağ dolu bir tava ve masada da kocaman fanus akvaryumum vardı üstü açık. kuşun kafesten çıkması için bundan kötü zaman olamazdı anlayacağınız 
önce açık pencereye doğru uçtu ben de peşinden koşturdum. neyse perdeye kondu sonra uçtu cama doğru cama çarptı bir kaç kere allahtan açık kısmına denk gelmedi. sonra mutfağa uçtu ben de peşinden gittim mutfağa ondan önce koştum mutfak camını kapattım o kadar hareketli ki ve manevraları o kadar keskin ki yavru bir kuşun böyle uçabildiğini bilmezdim tabi konmak istediği yere konamadı patır patır yere süzüldü sonra masaya kondu ben de ne yapacağımı düşünürken elime yem döküp yaklaşmak geldi. sağa sola fıldır fıldır bakıyor kafa sürekli hareket halinde nefes nefese kalmış ben de az bi umutla avcuma doldurduğum yemle yanına yavaş yavaş yaklaştım öyle bekledim bir dakika kadar. sonra elimi farketti yem yemeye başladı bi süre sonra atladı elime öyle yemeye devam etti. bi süre öyle durduktan sonra sakin sakin konuşarak kafesine götürdüm içeri soktum. olayı iyi idare ettiğimi düşünüyorum yalnız ilgimi çeken bir şey oldu. normalde kafesin dışında da olsa elimi görünce kanatları tir tir titreyen kuş dışarda özgür olduğu halde yem olduğu için atladı elime yem yedi ve hiç korkmadı elimde evde gezdi benle. ben de karşı olmama rağmen aklıma takıldı acaba biraz da olsa kuşu aç bırakıp elden yemeye zorlarsak bize alışma sürecini hızlandırabilir miyiz diye?
önce açık pencereye doğru uçtu ben de peşinden koşturdum. neyse perdeye kondu sonra uçtu cama doğru cama çarptı bir kaç kere allahtan açık kısmına denk gelmedi. sonra mutfağa uçtu ben de peşinden gittim mutfağa ondan önce koştum mutfak camını kapattım o kadar hareketli ki ve manevraları o kadar keskin ki yavru bir kuşun böyle uçabildiğini bilmezdim tabi konmak istediği yere konamadı patır patır yere süzüldü sonra masaya kondu ben de ne yapacağımı düşünürken elime yem döküp yaklaşmak geldi. sağa sola fıldır fıldır bakıyor kafa sürekli hareket halinde nefes nefese kalmış ben de az bi umutla avcuma doldurduğum yemle yanına yavaş yavaş yaklaştım öyle bekledim bir dakika kadar. sonra elimi farketti yem yemeye başladı bi süre sonra atladı elime öyle yemeye devam etti. bi süre öyle durduktan sonra sakin sakin konuşarak kafesine götürdüm içeri soktum. olayı iyi idare ettiğimi düşünüyorum yalnız ilgimi çeken bir şey oldu. normalde kafesin dışında da olsa elimi görünce kanatları tir tir titreyen kuş dışarda özgür olduğu halde yem olduğu için atladı elime yem yedi ve hiç korkmadı elimde evde gezdi benle. ben de karşı olmama rağmen aklıma takıldı acaba biraz da olsa kuşu aç bırakıp elden yemeye zorlarsak bize alışma sürecini hızlandırabilir miyiz diye?
