cinefil
Meraklı Üye
- Katılım
- 18 Ara 2019
- Mesajlar
- 148
- Tepkime puanı
- 56
İlk kuşumdu. Üç ay kadar bendeydi. Bundan altı ay önce annemgilin evine sığınmıştı. 3 ay kadar annemgilde misafir kaldı. Ben de hayvanları çok sevdiğim için memlekete gidip getirdim. Yani ilk getirdigimde 6 aylıktı. Kuşu elime alıştırdım korkmamaya başladı ama aramızda bir türlü muhabbet kuramadık. Çünkü bazı acemiliklerim oldu. Yaşı da 1 yaşına yaklaşınca alışması zorlaştı ve kuşum iyice uzaklaştı. Dışarıya cikartsam bile kafesin arkasında kendi kendine oturuyordu. Onu öyle görünce ben de mutsuz oluyordum. Eşimin bir arkadaşı muhabbet kuşu sevdalısıydi. Onun kuşları vardi. Ona verince ben mutsuz olacaktım ama kuşum mutlu olacaktı. Allah'a karşı da günah işlemek istemedim, kuşum diğer tarafta karşıma çıkıp hesap sormasin diye kuşu kendi ellerimle arkadaşa teslim ettim. Misafir oldum arkadaşa.. bir iki saat oturdum. Arkadaşın kuşunu görünce kuşumun mutluluğunu görecektiniz. Deliye döndü. Öpüşüp koklaşmaya başladılar. Çok mutlu oldu kuşum. İçim buruk da olsa ben de mutlu oldum onu öyle görünce.. arkadaş da kuşlariyla çok ilgili olduğu için gözüm arkada değil. Arkadaş video falan attı. Mutluyum kuşumu mutsuzluğa mahkum etmediğim için... Yeni kuş aldım..yavru onun gibi yeşil ve yerli bir kuş ama ilk kuşumu hiç unutmayacağım. Çok ısırıyordu kerata ama ısırmasıni bile özledim. Olsun o mutlu olsun da...