Yaklaşık 6 yıl önce tanışmıştık küçük dostumla. Karaciğerinde doğuştan büyüme vardı. Kafesinde korkudan çırpınan bi kuştan elime gelen, beni öpen, kilosundan dolayı uçamadığı için evin içinde gezen bi can olmuştu. Çok sık veterinere gidip çok tedavi süreçleri atlattı. Doğal seçilim gereği ortalama bi kuş ömrünü tamamlayamayacağı anlatıldı. Ama dün gece… kaybettim kızımı. Hiç bi belirti yokken gece 3 te başlayan bi krizi oldu, baş, kanatlar ve ayaklar kasıldı, ateşi vardı, maalesef kuşlarla ilgilenen bi veteriner bulmak zaten zorken gece 3 te daha da zormuş bu durumu acı bi tecrübe ile öğrenmiş oldum. Kaçıncı aradığım veterinerdi bilmiyorum sabaha karşı 5 te bi veterinere gidebildik, o saatler boyunca hep göğsümde ellerimin arasında tuttum onu. Ateşi düşsün, kasılmaları geçsin diye ilaç verildi, zor nefes alıp verdiği için hava makinesine de yatırıldı ama semptomları geçmeden daha neyi olduğunu bile anlamadan ruhu özgür kaldı, bedeni bi zeytin ağacının altında… forumu meşgul etmek istemem ama Lokum anılmaya değerdi o yüzden mücadelesini anlatmak istedim…